Amb de tinta sus ma pèl
Aquel recuèlh de Monique-Marie Ihry clau qualques poèmas nostalgics de joventut. Son las recordanças d’un temps de boèmia ont la vida se viu al present sens se trachar d’aver un numèro de Seguretat sociala. Far la vida leugièra, aquò’s lo ròtle, conscient o inconscient, del poèta. Tirar de l’existéncia çò pus agradiu es la tòca de la poesia. Per aquò far, l’escritura deu passar per l’armonia dels mots e dels sens, çò que capita a plaser Monique-Marie Ihry. Sos poèmas son pas desprovesits d’erotisme (la poesia dels sens). Amb Monique-Marie Ihry, la femna es suauda dins sa femenitat assumida.
Dins aquela pèça poetica son tres personatges : Ela, El e lo Mèstre de felicitat. Ela se prenoma Alba. El es Pau. Còp e còp exprimisson l’esmai de lor rescontre primadenc sus las broas del Canal de las Doas Mars, las desseparacions setmanièras e lo bonur gaudiu de lors urosas retrobalhas dins lo campèstre occitan.
Mercés a Monique-Marie Ihry per sa poesia e tanben sas illustracions. Aquestas porgisson a cadun de sos escriches qualques delicioses vertigis d’esmòugudas.
Monique-Marie IHRY es autora occitana d’expression francesa. A publicat fòrces recuèlhs de poesia, de romans, e d’obratges de literatura destinada a la joventut. Sa poesia es estada recompensada per de prèmis màgers e tradusida dins mantunas lengas. Es tanben pintra e illustratritz. Dins lo recuèlh Amb de tinta sus ma pèl, paregut en 2018, evòca amb sensualitat la boèmia requista del sovenir.
Lo recuèlh es estat tradusit per Sèrgi VIAULE, que faguèt jogar totas las nuàncias poeticas de la lenga nòstra.
Per crompar lo libre en linha :