Un adieu amistós au monde que fan lo 25 de mars, anniversari de sa mòrt, un omenatge au Mèstre que faguèt tant per sortir nòstra lenga dau fanguièr.

Immense poèta, creèt amb lo Felibrige lo primièr movement organizat per la lenga amb dos caractèrs decisius. D’en primièr de lo pensar per la totalitat de l’espaci d’òc “Dis Aups aus Pirenèus”. L’autra èra l’afirmacion de l’unitat de la lenga amb totas sas variantas.

Lo Tresor dau Felibrige, son diccionari gigant, n’es lo testimòni e una mar de conèissenças.

Mistral moriguèt en 1914, gaire abans la terribla guèrra que matrassèt tant l’occitan.

Aprèp l’Emperi, la tresena republica, furiosament acarnassida contra nòtras lengas, foguèt una decepcion grandassa pels aparaires de la lenga, e Mistral, s’alunhèt de mai en mai dau politic coma o mostrèt la malparada de 1907.

Mas contunhèt son òbra premiada pel Nobèl de literatura en 1904, maugrat l’accion en contra de França. Es gaireben lo sol balhat dins una lenga non reconeguda e uèi encara plan maltractada per son país.

Lo Nobèl li donèt l’argent per crear lo “museon etnografic” que meditava en complement dau Tresor, coma un musèu de poesia concreta. Atal espeliguèt lo Museon Arlatenc, granda innovacion dins son temps, lo primièr d’aquela mena.

I a gaire d’exemple qu’un òme aguèsse agut tant d’influéncia per sa lenga que Mistral.

Capelada au poèta de grand buf que nos regala, dins la tradicion milenaria que d’una poesia que conta una istòria, d’una poesia facha per èsser dicha, e que de la dire es ja cantar.

                                      J.L BLENET –     MIDI LIBRE

Joan Pèire LAVAL OCCITANIE PAIS NÒSTRE