LO VIÈLH RONDINAIRE (Galejada )

Mossur Delmas de Sant-Africa, l’avètz totes conegut pas verai ? Coma lo sabètz, Mossur Delmas èra un òme ric, qu’aviá 15.000 euròs de renda amb un grand e bèl ostal del costat de la Vernièra, e, per aumentar sas rendas, Mossur Delmas aviá logat tot son grand e bèl ostal, se reservant solament, al tresen cors (estatge), qualques pichòts membres (pièces), onte i aviá tot lo necessari, mas onte pasmens — paure Mossur Delmas ! — rebolissiá (transpirait) tot l’estiu e tremolava tot l’ivèrn, sens comptar pro d’autres desavenis (désagrements).

Un jorn, Mossur Delmas aviá fa venir son amic Marcèl lo Guinhaire (qui cligne de l’oeil), lo maçon, un galejaire coma n’i a gaire, per arrengar (réparer) lo cobèrt e tapar los traucs de garri, e de longa aviá l’uèlh dubèrt sus Marcèl lo Guinhaire e Josèp lo manòbra, per que degalhèsson (gaspillassent) pas lo temps … qu’es d’argent; e rondinava (ronchonnait), atrobant que l’òbra anava d’a passet, que lo comun pudissiá, subretot quand lo temps èra a la pluèja, e que la chimenèia fumava que temps que faguèsse (qu’il fît). Son amic Marcèl lo Guinhaire, que i aviá perdut son latin, enfectat de la renha del vièlh senòdi (obsédé du mécontentement du vieux ronchon), finiguèt per li dire :

– Mossur Delmas, — escusatz se vos còpi, — sabi plus qu’un remèdi per lo comun e lo fogal (je ne vois plus qu’une solution pour le cagadou et la cheminée) …

– Diga-lo lèu, diga.

– Volètz que vos o digue ? E-ben, fasètz fuòc al cagador, e …

– E ?….

– Anatz de còrs (allez à la selle) a la chimenèia !!!